อยู่ๆก็มีเหตุให้ตัดสินใจไปตัดแว่นสายตาใหม่ (อาจจะเพราะลูกสาวตัวน้อยตอนนี้ซนมาก อยู่ในวัยเรียนรู้และมีพัฒนาการทางด้านกล้ามเนื้อ ดุ๊กดิ๊กๆทั้งวัน อะไรใดๆบนตัวแม่ก็มีเหตุให้ถูกดึง ถูกคว้า ถูกถีบ ถูกเหวี่ยง เป็นอาจิณ 55) ซึ่งไม่ได้ศึกษาอะไรไปเลย ตัดสินใจปุบปับ เจอร้านแว่นร้านหนึ่งที่ห้างที่ตั้งใจไปซื้อของพอดี ก็เลยเดินเข้าไปเลย ตอนเลือกกรอบพนักงานดูจะไม่ค่อยเข้ามาแนะนำเท่าไหร่ ก็ปล่อยให้ดูๆไป พอตัดสินใจเลือกกรอบแว่นได้แล้วก็บอกพนักงานว่าต้องการตัดแว่นใหม่ ด้วยความที่ใส่แว่นสายตาอยู่แล้ว พนักงานเลยขอวัดกำลังเลนส์ของแว่นที่ใส่อยู่ด้วย

หลังจากนั้นพนักงานก็กดบัตรคิวมาให้แล้วให้รอเรียกคิวไปวัดสายตาด้วยเครื่องวัดสายตาอัตโนมัติแล้วจะเชิญไปนั่งที่เครื่องเช็คสายตาและหากำลังเลนส์ที่เหมาะสมกับค่าสายตา ซึ่งที่สนุกสนานมากก็คือทุกอย่างเป็นภาษาญี่ปุ่น เริ่มจากการให้ใส่แว่นเดิมอ่านตัวฮิรางานะดูว่าตอนนี้กำลังตาเปลี่ยนไปแค่ไหนแล้ว เลนส์แว่นเดิมยังใช้ได้อยู่ไหม แล้วก็จะให้ถอดแว่นออก เจ้าหน้าที่จะตั้งค่าเลนส์ในเครื่องให้ลองอ่านอีกที โดยการเช็คตาทีละข้าง เริ่มจากให้บอกว่าเห็นฝั่งสีเขียวหรือฝั่งสีแดงชัดกว่ากัน แต่พนักงานดันใช้คำพูดว่าเห็นฝั่งซ้ายหรือฝั่งขวาชัดกว่ากัน ก็ทำเอางงไปอยู่นาน เพราะเครื่องเปิดให้ใช้ตาขวามองอยู่ข้างเดียวเลยไม่เข้าใจอยู่พักใหญ่กว่าจะจูนกันติด พอเข้าใจกันแล้วก็ค่อยๆตอบค่อยๆปรับเลนส์ไปเรื่อยๆ แล้วเปลี่ยนไปดูด้วยตาซ้าย ทำวนๆไปเรื่อยๆ แล้วก็ให้ดูพร้อมกันสองตา

พอจบ session มองสีแดงกับสีเขียวแล้ว ก็จะให้มองจุดๆที่เรียงกันเป็นวงกลม เช็คทีละข้างเหมือนกันว่า อันไหนมองแล้วภาพคมชัดกว่ากัน ก็จะดูวนๆไปเรื่อยๆ ตาขวา ตาซ้าย แล้วค่อยมาดูพร้อมกันตอนสุดท้าย

พอได้ค่าเลนส์ที่น่าพอใจแล้ว ก็จะให้กลับไปอ่านตัวฮิรางานะอีกทีว่าเป็นยังไง เห็นชัดเจนดีไหม อ่านตัวเล็กๆออกไหม เห็น と เป็น て หรือเห็น に เป็น は รึเปล่า จนมั่นใจว่าเลนส์อันนี้เหมาะกับค่าสายตาปัจจุบัน เจ้าหน้าที่ก็จะให้ลองแว่นปรับเลนส์แล้วลองลุกดูบรรยากาศรอบๆ เดินแล้วลอยไหม เบลอมากไหม

หลังจากนั้นเจ้าหน้าที่ก็จะพยายามอธิบายรายละเอียดของเลนส์ใหม่ว่าต่างจากเลนส์เดิมยังไง (ฟังออกแค่ว่าค่าเท่าเดิม แต่อะไรซักอย่างต่างออกไป 0.5 นี่แหละ) แล้วก็จะพยายามถามเช็คว่าจะใช้ค่าเลนส์เดิมหรือใช้ค่าเลนส์ที่ปรับให้ใหม่ ถามอยู่หลายรอบ จนแบบต้องเรียกแฟนมาช่วยกันฟัง รู้สึกว่าศัพท์ยากไปมาก แต่สุดท้ายก็สรุปกันได้ว่าเอาเลนส์ใหม่นี่แหละ (เหนื่อยละ 555) ก็จะเช็คอธิบายลักษณะกรอบแว่นที่เลือกมา แนะนำว่าเลนส์ที่เหมาะกับกรอบแว่นแบบนี้คือเลนส์แบบไหน แต่เราก็สามารถตัดสินใจเลือกเลนส์ที่เราคิดว่าเหมาะกับการใช้งานของเราได้ ซึ่งมีให้เลือกเยอะมากๆ เช่น ตัดแสงสีฟ้า, ตัด UV, กันการเกิดฝ้าบนเลนส์ เป็นต้น

พอจบเรื่องเลนส์ก็จะไปถึงเรื่องกรอบ จะมีเจ้าหน้าที่มาให้เราลองกรอบแว่นที่เราเลือกแล้วดูว่าจะต้องดัดขาแว่นไหม ต้องปรับแต่งทรงแว่นประมาณไหนหรือเปล่า เท่านี้ก็จะเสร็จสิ้นกระบวนการ แล้วก็ไปจ่ายเงิน ได้รับแจ้งวันที่สามารถเข้ามารับแว่นได้ (เนื่องจากเป็นสายตาสั้น+เอียง และเลือกเลนส์ blue cut สำหรับ screen user ก็เลยต้องรอรับหลังจากเข้าไปสั่งตัดแว่น เอกสารแจ้งว่าให้ไปรับหลังวันที่มาตัดประมาณ 10 วัน

ตอนที่ไปตัดแว่นเห็นมีแคมเปญถ้าสมัครสมาชิกแอปของร้านจะได้ลดราคา 20% ก็เลยสมัครไปแบบไม่รู้ว่าแอปทำอะไรได้บ้าง แต่ต้องบอกเลยว่าเป็นแอปที่ดีมากจริงๆ คือจะมีประวัติการไปวัดค่าสายตาเราขึ้นมาหลังจากที่ไปวัด 1 วัน มีข้อมูลประกันแว่นแต่ที่ไปทำ (เปลี่ยนเลนส์หรือกรอบได้ 2 ครั้ง ภายใน 6 เดือน) ยิ่งไปกว่านั้นมี notification มาแจ้งด้วยว่าแว่นตาได้แล้วนะ ให้เอาเอกสารไปรับแว่นได้ที่ร้านเลย (แถมก่อนวันนัดไป 5 วันด้วย)

ถือว่าแว่นที่ได้มาใส่สบายตา ภาพคมชัด เลนส์บาง น้ำหนักเบา นับว่าคุ้มค่า คุ้มราคาเลยค่ะ และตัวเลนส์ blue cut 40% ไม่ได้ใส่แล้วรู้สึกว่าเหลืองมากนะคะ ประทับใจมากจริงๆค่ะ ทั้งราคาและคุณภาพที่ได้มา

ส่วนใหญ่ร้านแว่นที่เป็น chain ของญี่ปุ่นจะมีโปรแบบเดียวกันคือขายกรอบพร้อมเลนส์ธรรมดา (ไม่เกี่ยวกับค่าสายตา) คือจ่ายราคากรอบที่เลือก โดยราคากรอบจะมีให้เลือกตั้งแต่ธรรมดาเบสิกสุดๆ ¥4,000 ไปจนถึง ¥15,000 แต่ถ้าเลือกเลนส์พิเศษต่างๆก็จะบวกเพิ่มไปจากค่ากรอบระหว่าง ¥3,000-10,000 ขึ้นอยู่กับเลนส์ที่เลือก

บทความนี้อาจจะไม่สามารถแนะนำภาษาญี่ปุ่นที่เป็นมิตรกับการตัดแว่นที่ญี่ปุ่นได้นะคะ เพราะใช้แต่คำศัพท์ง่ายๆ เช่น เห็นชัด เห็นไม่ชัด ซ้าย ขวา อันแรก อันที่สอง ประมาณนี้เลยค่ะ 55

ปล. ทราบจากเพื่อนๆว่าถ้าตัดแว่นร้านสาขาในโตเกียว บางร้านจะสามารถเลือกให้สื่อสารและใช้แพทเทิร์นการวัดสายตาเป็นภาษาอังกฤษได้นะคะ
ปล2. จากซองเลนส์ เห็นว่าตัวเลนส์นี่ made in Thailand ด้วยนะคะ 😁